Ich bin ein Berliner
Door: Jelle en Marieke
27 September 2006 | Duitsland, Berlijn
Jaaa, Duitsland!!
Eindelijk een land waar ik (Jelle) met mijn talendeuk de mensen een beetje kan verstaan. Vanaf het eiland Rugen zijn we via een fietsroute langs de Oder naar Frankfurt aan de Oder gefietst. Wij namen de fietsroute in tegengestelde richting en daarom hadden we de hele tijd wind tegen. Gelukkig heb je daar op rivierdijken totaal geen last van. De fietsroute en de wind brachten ons op mooie plekken die we anders niet gezien hadden. Heerlijk weer gehad, lekker gekampeerd. Onderweg kwamen we allerlei fietsers tegen die deze Oder-Neisse route in de goede richting deden. Dezelfde route fietsen schept toch een band, dus je groet elkaar.
De Duitse fietspaden slingeren ons door Duitsland heen. Soms ligt het fietspad rechts van de weg, soms links. Meestal delen we het gemak van een eigen rijbaan met de wandelaars. Wij vonden het praktischer om toch gewoon de autobahn te pakken. De officiele autobahn hebben we toch nog niet geprobeerd. De fietsroute had in het begin ook nog leuke stukken bestaand uit ongelijke betonplaten of straatjes met ongelijke stenen. Al dat gehobbel deed ons wel verlangen naar een rood stukje asfalt aan de rechterkant van de weg.
Bij Frankfurt aan de Oder sloegen wij af richting Nederland en zo kwamen we in Berlijn. Al fietsend en de weg zoekend in een drukke stad, zonder een goed kaartje, zag ik een oude muur staan met veel graffiti erop. Jelle zag er een historisch zeer belangrijke muur in, die veertig jaar lang Oost- en West Berlijn verdeeld had. 't is maar net hoe je kijkt...
In het begin hadden we wat moeite met een hostel vinden omdat alles zat volgeboekt met de 40.000 hardlopers van de Marathon van Berlijn. In het eerste hostel ontmoetten we een Russissche, die in Engeland studeert en nu een talenjaar doet in Duitsland. Zij was zo vriendelijk om ons uit te nodigen en nu verblijven we een paar dagen bij haar. Best gezellig.
In Berlijn doen we alle dingen die andere toeristen ook doen. De historisch belangrijke muur hebben we later nog een keer iets beter bekeken. Volgens de tentoonstellingen en musea erom heen, had Jelle idd gelijk en was het stuk wat wij zagen DE muur. We hebben een park bezocht met een opgeleukt tunneltje naar het park, wat de Duitsers de Brandenburger Tor noemen. Een oud mooi gebouw heette de Reichstag. Er staan nog veel oude mooie gebouwen hier. (Hebben ze om alle mooie gebouwen heen gebombardeerd ofzo?)
Een gebouw lag echt goed plat. Tot op de dag van vandaag hebben de Duitsers er ook niets meer opgebouwd... omdat daar vroeger onder meer het SS-hoofdkwartier stond. Aan de rand staat een vrij uitgebreide tentoonstelling over dit gebouw van waaruit Nazi-Duitsland zijn verschrikkingen organiseerde.
Als gegoede kerkganger, werden we ook gedreven naar de kerken van Berlijn. En het gras is inderdaad groener bij de buren: de gebouwen zijn mooier dan bij ons.
Omdat Jet en Ju er zo over door bleven zagen, hebben we vandaag de wijk Kreuzberg bekeken. Onze Russische huisgenoot waarschuwde ons voor het criminele en gevaarlijke Kreuzberg. Geen wijk om lekker rustig te wonen. Dus wij gaan kijken daar... En ja, idd, Jet en Ju hadden gelijk. Het is echt een leuke wijk met veel verschillende culturen en mooie huizen. Wij zijn gelukkig niet berooft of in elkaar geslagen in de halve dag dat we hier gefietst hebben.
Het gaat dus nog steeds goed met ons. (we doen ons best om dat anders te krijgen, maar dat lukt nog niet). Vandaag regent het voor het eerst. Als we dus over een paar dagen weer gaan fietsen, dan krijgen we het misschien eindelijk wat minder goed. (Daar zitten jullie zeker wel op te wachten, na een half jaar lang die vakantieverhalen aan te horen...)
Hartelijke groeten uit Berlijn en tot kijk,
Jelle en Marieke
Eindelijk een land waar ik (Jelle) met mijn talendeuk de mensen een beetje kan verstaan. Vanaf het eiland Rugen zijn we via een fietsroute langs de Oder naar Frankfurt aan de Oder gefietst. Wij namen de fietsroute in tegengestelde richting en daarom hadden we de hele tijd wind tegen. Gelukkig heb je daar op rivierdijken totaal geen last van. De fietsroute en de wind brachten ons op mooie plekken die we anders niet gezien hadden. Heerlijk weer gehad, lekker gekampeerd. Onderweg kwamen we allerlei fietsers tegen die deze Oder-Neisse route in de goede richting deden. Dezelfde route fietsen schept toch een band, dus je groet elkaar.
De Duitse fietspaden slingeren ons door Duitsland heen. Soms ligt het fietspad rechts van de weg, soms links. Meestal delen we het gemak van een eigen rijbaan met de wandelaars. Wij vonden het praktischer om toch gewoon de autobahn te pakken. De officiele autobahn hebben we toch nog niet geprobeerd. De fietsroute had in het begin ook nog leuke stukken bestaand uit ongelijke betonplaten of straatjes met ongelijke stenen. Al dat gehobbel deed ons wel verlangen naar een rood stukje asfalt aan de rechterkant van de weg.
Bij Frankfurt aan de Oder sloegen wij af richting Nederland en zo kwamen we in Berlijn. Al fietsend en de weg zoekend in een drukke stad, zonder een goed kaartje, zag ik een oude muur staan met veel graffiti erop. Jelle zag er een historisch zeer belangrijke muur in, die veertig jaar lang Oost- en West Berlijn verdeeld had. 't is maar net hoe je kijkt...
In het begin hadden we wat moeite met een hostel vinden omdat alles zat volgeboekt met de 40.000 hardlopers van de Marathon van Berlijn. In het eerste hostel ontmoetten we een Russissche, die in Engeland studeert en nu een talenjaar doet in Duitsland. Zij was zo vriendelijk om ons uit te nodigen en nu verblijven we een paar dagen bij haar. Best gezellig.
In Berlijn doen we alle dingen die andere toeristen ook doen. De historisch belangrijke muur hebben we later nog een keer iets beter bekeken. Volgens de tentoonstellingen en musea erom heen, had Jelle idd gelijk en was het stuk wat wij zagen DE muur. We hebben een park bezocht met een opgeleukt tunneltje naar het park, wat de Duitsers de Brandenburger Tor noemen. Een oud mooi gebouw heette de Reichstag. Er staan nog veel oude mooie gebouwen hier. (Hebben ze om alle mooie gebouwen heen gebombardeerd ofzo?)
Een gebouw lag echt goed plat. Tot op de dag van vandaag hebben de Duitsers er ook niets meer opgebouwd... omdat daar vroeger onder meer het SS-hoofdkwartier stond. Aan de rand staat een vrij uitgebreide tentoonstelling over dit gebouw van waaruit Nazi-Duitsland zijn verschrikkingen organiseerde.
Als gegoede kerkganger, werden we ook gedreven naar de kerken van Berlijn. En het gras is inderdaad groener bij de buren: de gebouwen zijn mooier dan bij ons.
Omdat Jet en Ju er zo over door bleven zagen, hebben we vandaag de wijk Kreuzberg bekeken. Onze Russische huisgenoot waarschuwde ons voor het criminele en gevaarlijke Kreuzberg. Geen wijk om lekker rustig te wonen. Dus wij gaan kijken daar... En ja, idd, Jet en Ju hadden gelijk. Het is echt een leuke wijk met veel verschillende culturen en mooie huizen. Wij zijn gelukkig niet berooft of in elkaar geslagen in de halve dag dat we hier gefietst hebben.
Het gaat dus nog steeds goed met ons. (we doen ons best om dat anders te krijgen, maar dat lukt nog niet). Vandaag regent het voor het eerst. Als we dus over een paar dagen weer gaan fietsen, dan krijgen we het misschien eindelijk wat minder goed. (Daar zitten jullie zeker wel op te wachten, na een half jaar lang die vakantieverhalen aan te horen...)
Hartelijke groeten uit Berlijn en tot kijk,
Jelle en Marieke
-
27 September 2006 - 14:36
Peter:
Nu is het nog maar een kippe(n) eindje naar Nederland. Het is hier mooi weer en we hebben goede fietspaden
-
27 September 2006 - 15:45
Theo:
Marieke wat ben je toch weer een geschiedenis-barbaar; gelukkig maar dat Jelle mee is om je uit te leggen dat de muur daar niet zomaar een muur is ;)
Jelle veel plezier met je talenknobbel uitoefenen daar!
Suc6 met de laatste loodjes (hopen dat t mooi weer blijft).
Groeten. -
27 September 2006 - 16:09
Arjen:
Hee Jelle en Marieke!
Mooie verhalen! Alles is nog steeds goed hiero, beetje saai. Maar ja....
dussss....
School.... werken.... relaxen.... Nou als jullie dat zo horen kunnen jullie zeker niet wachten om ook dat leven weer op te pakken, oniedan? Haha nee zo reg is het niet hoor. maar ja iig mijn rijbewijs gehaald!
Nou nog veel plezier! en tot later.
Groeten Arjen -
27 September 2006 - 16:12
Jac:
Jelle en marieke...al bij na thuis joh?!!!!!Kreuzberg is idd erg gaaf, wij hebben er toen wij er waren,heerlijk gegeten.
Het is erg apart om alles gelezen te hebben (ff eerlijk zijn: bijna alles) en opeens te beseffen dat jullie al erg dicht bij huis zijn! Wat is de tijd hard gegaan...klopt dat?
Nog een hele goede reis terug, en geniet nog even van de vrijheid!
Groetjes Jacobien -
27 September 2006 - 18:16
Inge:
Uh.. welke muur?
En niet teveel van die ranzige bratwurst naar binnen werken, dan krijgen jullie net zo'n buik als velen van die Duitsers... -
27 September 2006 - 19:13
Famke:
Leuk, leuk, jullie komen al behoorlijk dichtbij!!!(werd ook wel een beetje tijd he...?)Maarre, dat zegt niet dat jullie nog een tijdje lol mogen hebben in het buitenland hoor, drink maar lekker een stevige liter Duits bier, proost! Es gehen sie gut in Deutschland!
Tschus (of hoe je dat ook alweer schrijft...), Famke -
27 September 2006 - 20:11
Geeske:
Hoi hoi
jelle, ik heb met je te doen. rot he dat we met onze genen geen talenknobbel meegekregen hebben, maar praten kunnen we wel vlak dat ook niet weg. als jullie een tijdje op eigen honk terug zijn, kom ik graag weer eens eten. Goede thuiskomst en rust daar maar lekker uit.Liefs Geeske -
28 September 2006 - 07:34
Willemijn:
Jawel, als ik met mn verrekijker op ons dak ga staan meen ik jullie al te zien! Succes met het laatste stuk dus!!!
liefs
-
28 September 2006 - 16:27
Ronald:
Wanneer komen jullie nou teruhug? -
28 September 2006 - 16:28
Ronald:
p.s. Ik ga zo pizza eten! -
28 September 2006 - 17:19
Moeder Van Vuren:
Wij hebben deze zomer langs de Rijn gewandeld, is ook leuk en we zagen allemaal nederlandse schepen varen.verder maar de hartelijke groeten. -
30 September 2006 - 11:22
Theo:
Oh ja, hoeveel km hebben jullie nu gehad op de fiets? Ben erg benieuwd, fijn weekend jullie (k ga maar eens aan t werk en morgen weer eens orgel spelen).
Tot snel. -
02 Oktober 2006 - 07:24
Nelly:
Marieke en Jelle, wat een avonturen allemaal zeg, ik volgt het en vindt het super gaaf, heb de lasste tijd geen bericht gestuurd want was druk van alles en nog wat te regelen want mijn zus is nu ook in Nl, gaaf!!! Ik wens jullie nog fijne dagen tot aan Nl en hopen dat het weer nog even mooi blijft voor jullie, groetjes en nog veel succes en plezier. Marieke je haren zien er super uit!!!! -
02 Oktober 2006 - 15:30
Danielle:
Pfff gelukkig zijn jullie wel op tijd terug voor mijn bruiloft :D
Haha, grapje, volgend jaar pas... -
05 Oktober 2006 - 06:41
(tante) Henriette:
Hallo Jelle en Marieke! Ik hoorde van Famke (op oma's verjaardag) dat jullie op Waarbenjij.nu schrijven. Ik heb nog niet alles gelezen en bekeken. Ben natuurlijk maanden achter maar dat komt nog wel. In ieder geval heel veel plezier, doe voorzichtig en tot ziens! Groeten uit Heukelum.
Dag -
05 Oktober 2006 - 13:10
Jet:
Ze kenden jullie nog in Ulaan-Bator! De hartelijke groeten van de Mongolen! Tot over een poosje! Enne o ja, als jullie nog een adresje zoeken om gratis te eten, horen we het wel! -
13 Oktober 2006 - 20:39
Je Va:
Jelle en Marieke gezien.
En prachtige foto's en vele verhalen.
Gelukkig zijn ze weer thuis. (meerdere keren lezen graag)
Parijs komt later wel!
Met vriendelijke groet je va en ma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
